Friday, November 23, 2012

മനസിന്‍ പുഴയോളങ്ങള്‍

നിലയ്കാതെ ഒഴുകുമീ പ്രവാഹത്തിന്‍
നേര്‍ത്ത ഇതളായി അലയുമീ ഞാന്‍ .
കാറ്റിന്‍ തലോടല്‍ പൂവിടവേ
ഞാന്‍  അറിയുമീ പ്രവാഹതിന്‍ വേഗം.

പുഴയോളങ്ങള്‍ നെഞ്ചോടു ചേര്‍ന്നൊരു
നോവിന്‍ അലകള്‍ മേനയവേ .
അലിയുമീ നനവിന്‍ തിരകള്‍
പകരുമെന്‍ മോഹത്തിന്‍ സാന്ത്വനം.

അലയുമെന്‍ ഹൃദയ താളുകള്‍
ഇന്നൊരു പുഴയായി ആര്‍ത്തു ഒഴുകവേ.
നേര്‍ത്തൊരു നോവിന്‍ ചില്ലയില്‍
പിടയുമെന്‍ മോഹത്തിന്‍ അലകള്‍

അനുഭവ ചാലുകളില്‍  പുഴയായി
ഒഴുകുമീ നൊമ്പര അലകള്‍ തേടുന്നു .
അനന്തമീ  ലോകത്തിന്‍ അതിരുകള്‍
 ഭേദികുമീ നന്മതന്‍ കടലില്‍.












മനസ്‌ എന്നും എനിക്ക് ഒരു ഒഴുകുന്ന ഒരു പുഴയായി തോന്നും . മറ്റൊന്നുമല്ല പുഴകള്‍ ഒഴുകി കടലില്‍ എത്തുന്നത്‌ പല തടസങ്ങള്‍ വഴിയാണ് .ചിലപ്പോള്‍ വഴി തെറ്റി മറ്റു ഭാഗങ്ങളിലേക്കും എത്തിച്ചേരും .പക്ഷെ എത്രയോകെ വഴി തെറ്റിയാലും നന്മ മനസ്സില്‍ ഉണ്ടെങ്കില്‍ , തീര്‍ച്ചയായും കളങ്കമില്ലാത്ത ഹൃദയത്തിന്റെ അവസാന  നേര്‍കാഴ്ചയായ കടലില്‍ എത്തിചെര്‍ന്നിരികും.......





No comments:

Post a Comment