ജീവന് നല്കി ദൈവം നമ്മളെ ഭൂമിയിലേക്ക് അയകുമ്പോള് നമുക്ക് ഒരു വിലാസവും പേര് എല്ലാം കിട്ടിടുന്നു .ചിലര്ക് അത് കിട്ടാതെയും വരുന്നു അവരെ ദൈവം ഭൂമിയിലേക്ക് ജീവന് നല്കി അയക്കുന്നു പക്ഷെ തെരുവിലോ റെയില്വേ കമ്പര്ത്മെന്റിലോ , ബസ്റ്റ് സ്റ്റാന്ഡില് അങ്ങനെ അവിടയൊക്കെ ആകുന്നു എന്ന് മാത്രം . അവര്ക്ക് പിന്നെ ഭൂമിയിലെ ഏതേലും ദൈവങ്ങള് സഹായികണം ഈ പറഞ്ഞ വിലാസങ്ങളും പേര് ബന്ധങ്ങള് അതൊക്കെ കിട്ടാന് .
ചിലര് പേരുകളോ വിലസങ്ങലോ ഇല്ലാതെ നമ്മുടെ തെരുവോരങ്ങളിലും , ഗ്രാമങ്ങളിലും ,നഗരങ്ങളിലും അലഞ്ഞു തിരിഞ്ഞു നടക്കുന്നു ഒരു നേരത്തെ വിശപ് തീര്ക്കാന് .അവര്ക്ക് ഭിക്ഷാടനം അല്ലാതെ മറ്റൊരു വഴി ഇല്ല അതിനാല് അവര് നമ്മുടെ മുന്പില് കൈ നീട്ടുന്നു . ഒരുപാട് ചാരിറ്റി സഹായങ്ങള് ഉണ്ടെങ്കിലും അവര്ക്കും ഒരു പരിധി ഉണ്ട് ഇവരെ സഹായികുന്നതിനു .ഹൃദയത്തിനു നോവ് എല്പികുന്ന ഈ കാഴ്ചകള് നമ്മള് കാണുന്നെങ്കിലും നമുക്കും സഹായികുന്നതിനു പരിധി ഉണ്ട് അല്ലെ ?. ചിലപ്പോള് കാശ് കൊടുക്കും ചിലപ്പോള് ആഹാരം വാങ്ങി കൊടുക്കും ചിലപ്പോള് ഒരു തുണി വാങ്ങി കൊടുക്കും അങ്ങനെ നമുക്ക് ആകുന്ന രീതിയില് നമ്മള് അവരെ സഹായിക്കുന്നു . ചിലര് കണ്ടില്ല എന്ന് നടിച്ചു മാറിയും നില്കും .
സത്യത്തില് ഇതൊരു നിയോഗം ആകാം അല്ലെ ?! എന്തായാലും ഞാന് ഒരുപാട് ആലോചിക്കും ഇവരെപറ്റി .ഇവര്ക് ആഗ്രഹം കാണില്ലേ ?.. കുടുംബ ബന്ധങ്ങള് , വിദ്യാഭ്യാസം , സുഹൃത്തുകള് ,ലാളന ,സ്നേഹം, വീട് ,ഭക്ഷണം ,തുണികള് .........അങ്ങനെ അവസാനം ഇല്ലാതെ എത്രയോ കാര്യങ്ങള് . പലരുടെയും വീട്ടില് കളയുന്ന ഒരു നേരത്തെ ആഹാരം മതിയാകും അവര്ക്ക് ഒരു ദിവസത്തെ വയര് നിറയ്ക്കാന്. .,അമ്മയെയും അച്ഛനെയും നേരെ ചൊവ്വേ നോക്കാതെ ഒരുപാട് മക്കള് ഇന്നുണ്ട് പക്ഷെ ഇവര്കോ അങ്ങനെ വിളിക്കാന് ആ ബന്ധങ്ങള് ഇല്ല .
എന്തായാലും ഇന്ത്യ എന്ന ഈ വലിയ രാജ്യത്തു ഇങ്ങനെ കുറെ അനാഥ പ്രേതങ്ങള് ഉണ്ട് . കോടി കണകിനു രൂപ പല അഴിമതി വഴി നിങ്ങള് ഉണ്ടാകുന്നുണ്ടാലോ .ഇത്തിരി എങ്കിലും മനുഷ്യത്വം നില നില്കുന്നെങ്കില് ഇവര്കുവേണ്ടി എന്തെങ്കിലും ചെയ്യാന് കഴിയില്ലേ? . ഒരികലും ചിലത് നമുക്ക് കൊടുക്കാന് കഴിയില്ല ,അത് അല്ലാതെ ഭക്ഷണം ,തുണി , വീട് അങ്ങനെ പലതും നമുക്ക് ചെയ്യാന് കഴിയില്ലേ. ഈ ഭൂമിയിലെ പ്രശ്നങ്ങള് പരിഹരിചിട്പോരെ ആകാശത്തേക് കോടി കണകിനു വിലയുള്ള യന്ത്രങ്ങള് റോക്കറ്റില് കയറ്റി അയകുന്നത് . നിങ്ങള് ഒരു നേരം കഴിക്കുന്ന ആഹാരം അവര്ക്ക് ചിലപ്പോള് ഒരു മാസമോ ഒരു വര്ഷമോകൊണ്ട് കഴിക്കാന് കഴിയും .
അവരെ ഞാന് നോകുന്നത് ചീഞ്ഞ സഹതാപം കൊണ്ട് അല്ല എന്തോ വല്ലാത്തൊരു നൊമ്പരം അവരെ കാണുമ്പോള് . ഉണ്ടാകിയ അച്ഛനോ അമ്മ്യ്കോ വേണ്ട വളര്ത്തി വലുതാകിയ മക്കള്ക്ക് വേണ്ട !.
ആയിര കണകിനു വിലയുള്ള വിമാനങ്ങളോ , കപ്പലുകളോ , ആയുധങ്ങളോ അല്ല വികസനം .ഒരു മനുഷ്യന് ( അവനു മതമില്ല വര്ണ്ണമില്ല , ബന്ധങള് ഇല്ല , പണം ഇല്ല ) അവനുവേണ്ടി ഒരു നേരത്തെ ആഹാരം കൊടുക്കാന് കഴിഞ്ഞാല് അതാണ് വികസനം .അവനു തല ചായ്ച് കിടക്കാന് ഒരു വീട് ,അവനു മാനം മറയ്ക്കാന് ഒരു തുണി അതാണ് വികസനം .
പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമിലെങ്കിലും ചില ദിവസങ്ങളിലെ ചില കാഴ്ചകള് എന്നെ നോവിപികുന്നു . അവരുടെ സ്ഥാനത്ത് നിന്ന് അറിയാതെ ഞാന് ആലോചിക്കുന്നു നമുക്ക് ദൈവം തന്നിട്ടുള്ള വിലയേറിയ നിധികള് ( മറ്റൊരു വാക്ക് ഇല്ല അതാണ് നിധി എന്ന് പറഞ്ഞത് ) .
"നഗ്നമാം നിന് മുഖത്ത് കാണുന്നു
സമൂഹത്തിന് ചീഞ്ഞ അഴുകുകള്
നഗ്നമാം നിന് ഹൃദയത്തില് നിന്നും
പുകയുന്നു നന്മ കേഴും മോഹങ്ങള് ."
ചിത്രം :ഗൂഗിള്
നല്ല ചിന്തകള്ക്ക് ഒരായിരം അഭിനന്ദനങ്ങള് ...തീര്ച്ചയായും ഇവരെ കുറിച്ച് ഓര്ക്കണം ..ഇവരെ കുറിച്ച് മാത്രമല്ല , ഇത് പോലുള്ള മറ്റു പലരെയും ..നമ്മുടെ വേദനകള് മറ്റുള്ളവരുമായി പങ്കു വക്കുക എന്നത് വലിയൊരു കാര്യമായി കരുതുന്നില്ല. പക്ഷെ മറ്റുള്ളവരുടെ വേദന സ്വീകരിക്കുകയോ അതില് അവരറിയാതെയെങ്കിലും പങ്കു ചേരുകയോ ചെയ്യാന് നമുക്ക് സാധിച്ചാല് അതൊരു വലിയ കാര്യം തന്നെയാണ് .
ReplyDeleteപ്രവീണ് ശേഖര് :ഒരായിരം നന്ദി താങ്കളുടെ വിലയേറിയ അഭിപ്രായത്തിനു .......
Delete